LIPOLIZA

LIPOLIZA INIEKCYJNA – REDUKCJA TKANKI TŁUSZCZOWEJ PRZY UŻYCIU PREPARATU DERMASTABILON

Do niedawna jedynym sposobem redukcji nadmiaru tkanki tłuszczowej był zabieg chirurgiczny – rozwiązanie kosztowne, uciążliwe i obarczone ryzykiem towarzyszącym każdej interwencji chirurgicznej. Obecnie alternatywę dla tego rozwiązania stanowi lipoliza iniekcyjna – metoda praktycznie bezbolesna, nieinwazyjna i skuteczna. Mechanizm działania tej metody polega na iniekcji w tkankę tłuszczową preparatu o działaniu lipolitycznym, w efekcie którego trójglicerydy (tkanka tłuszczowa) zostają rozbite na kwasy tłuszczowe i glicerol, a te ostatnie trafiają do krwiobiegu i zostają zmetabolizowane w różnych tkankach organizmu. Najkrócej można ten proces opisać stwierdzeniem, że lipoliza umożliwia organizmowi „spalanie” złogów tkanki tłuszczowej.

Wskazania do wykonania zabiegu:
- zbyt szerokie uda, biodra, kolana,
- zbyt obfite pośladki, kończyny górne,
- fałdy tłuszczu na brzuchu lub na plecach,
- ginekomastia męska,
- tzw. byczy kark,
- podwójny podbródek,
- inne zlokalizowane złogi tłuszczu.

Zabiegom lipolizy iniekcyjnej nie powinny poddawać się osoby, które:
- chorują na cukrzycę z zaburzeniami naczyniowymi, ciężką niewydolność nerek lub wątroby,
- cierpią na padaczkę, choroby nowotworowe lub autoimmunologiczne,
- mają zaburzenia naczyniowe lub krzepliwości krwi,
- są w ciąży lub karmią piersią,
- mają objawy stanów zapalnych skóry,
- są uczulone na składniki aplikowanego preparatu (m. in. na kwas benzoesowy, soję, jaja, skorupiaki oraz witaminy E i B),
- mają bardzo dużą nadwagę.

Nie wszystkie przeciwwskazania mają charakter bezwzględny, w razie wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem.

Przed zabiegiem:
Zabieg nie wymaga żadnego specjalnego przygotowania ze strony pacjenta. W ciągu tygodnia poprzedzającego zabieg przed należy tylko nie przyjmować niektórych leków przeciwzapalnych i przeciwzakrzepowych. A w dniu zabiegu nie spożywać alkoholu.

Przed zabiegiem lekarz przeprowadza z pacjentem wywiad medyczny, uzupełnia dokumentację i udziela informacji o wszystkich aspektach planowanej procedury medycznej. Następnie w razie potrzeby wykonuje pomiary antropometryczne i dokumentację fotograficzną, po czym w uzgodnieniu z pacjentem planuje zakres zabiegu.

W trakcie zabiegu:
Przed przystąpieniem do zabiegu lekarz oznacza na skórze pacjenta miejsca, w których wykonane zostaną iniekcje. Na życzenie pacjenta może też zastosować miejscowe znieczulenie. Po dezynfekcji skóry w miejscu planowanych iniekcji, lekarz wykonuje serię praktycznie bezbolesnych nakłuć bardzo cienką igłą, wprowadzając pod skórę ściśle określone dawki preparatu. Nawet bez znieczulenia, czynności te powodują nieznaczny najwyżej dyskomfort pacjenta, a ponieważ cała procedura trwa tylko około pół godziny, większość osób doskonale znosi całe serie takich zabiegów.

Czas trwania zabiegu:
Wykonanie iniekcji zabiera zwykle od 20 do 40 minut. Wizyta w gabinecie powinna trwać nie dłużej niż godzinę.

Po zabiegu:
Obrzęk, zaczerwienienie, czasem też niewielkie siniaki i krwiaki, którym może towarzyszyć uczucie pieczenia, łagodnego bólu lub swędzenia oraz większa niż zwykle wrażliwość skóry na dotyk i podrażnienia, to naturalne zjawiska, które ustępują samoistnie w ciągu pierwszych trzech dni po iniekcji. Objawy te są skutkiem wydzielania przez komórki histaminy i jest to jedna z naturalnych konsekwencji działania substancji aktywnej preparatu. Złagodzić je można przyjmując leki antyhistaminowe i środki przeciwbólowe. Można też użyć chłodnych okładów. Zalecane jest wypijanie w tym okresie znacznych ilości – nawet do dwóch litrów wody dziennie. Ułatwi to metabolizowanie przez organizm tłuszczu, rozłożonego przez preparat na lepiej przyswajalne substancje.

Po zabiegu nie trzeba znacząco zmieniać trybu życia – jeszcze tego samego dnia można powrócić do normalnej aktywności. Warto jedynie stosować się do kilku prostych zasad, dzięki którym wesprzemy wysiłki organizmu:
- luźne ubrania przez pierwszy tydzień po zabiegu,
- dużo wody: 1,5-2,0 l na dobę,
- rezygnacja z sauny, solarium, basenu,
- w diecie ograniczenie spożycia węglowodanów: ziemniaków, pieczywa, słodyczy i alkoholu, oraz potraw smażonych,
- unikanie niesteroidowych leków przeciwzapalnych, które hamują reakcję spalania tłuszczu, wywołaną przez substancję aktywną preparatu,
- stosowanie się do ewentualnych dodatkowych zaleceń lekarza.

Medyczne efekty zabiegu:
Preparat powoduje rozłożenie nie ulegającego metabolizmowi tłuszczu (trójglicerydów) na substancje lepiej przyswajane przez organizm.

Estetyczne efekty zabiegu:
Dobrze przeprowadzony zabieg i konsekwentne stosowanie się pacjenta do zaleceń lekarza skutkują znaczącą redukcją objętości tkanki tłuszczowej w obszarach objętych leczeniem, co wpływa na poprawę sylwetki i podnosi komfort życia.

Rekomendowana liczba zabiegów:
W zależności od wielkości złogów tłuszczu i rozległości poddanych leczeniu obszarów ciała, pełny cykl terapeutyczny może wymagać od dwóch do pięciu zabiegów. Typowy harmonogram zabiegów, obejmuje:
- w pierwszej fazie leczenia: 4-6 (a maksymalnie 10) zabiegów w odstępach dwutygodniowych przez 4-6 tygodni (faza intensywna),
- w drugiej fazie leczenia: 1 zabieg w miesiącu przez 3 miesiące (faza pielęgnacyjna),
- w trzeciej fazie leczenia: 1 zabieg co sześć miesięcy (faza podtrzymująca).

Ceny zabiegów lipolizy iniekcyjnej zależą od ilości wykorzystanego w zabiegach preparatu.

MEZOTERAPIA

MEZOTERAPIA OSOCZEM BOGATOPŁYTKOWYM

Mezoterapia osoczem bogatopłytkowym to technika medycyny estetycznej znana także jako autologiczna odnowa komórkowa (ACR - Autologous Cellular Regeneration), a także jako Regeneris lub „wampirzy lifting”. Ta ostatnia, potoczna nazwa brzmi może nieco makabrycznie, ale oddaje istotę procesu, który polega na uzyskaniu osocza bogatopłytkowego z krwi pobranej od pacjenta bezpośrednio przed zabiegiem, a następnie wykonaniu zabiegu mezoterapii z użyciem osocza.

ACR zyskuje ogromną popularność na całym świecie ze względu na wysoką efektywność i bezpieczeństwo tej terapii. Ponieważ preparat przygotowywany jest z materiału pobranego od pacjenta, nie występuje tu ryzyko konfliktu immunologicznego, a sterylność całego cyklu terapeutycznego całkowicie chroni pacjenta przed infekcją.

Najczęstsze zastosowania mezoterapii osoczem bogatopłytkowym to:

- wzmocnienie i odmłodzenie skóry głowy, twarzy, szyi, dekoltu i rąk,
- przeciwdziałanie wypadaniu włosów (leczenie łysienia),
- regeneracja skóry po zabiegach lipotransferu.

Terapii ACR nie powinny poddawać się osoby, które:

- cierpią na ropne i zapalne stany skóry lub opryszczkę,
- mają infekcje ogólnoustrojowe,
- chorują na cukrzycę lub są w trakcie leczenia choroby nowotworowej,
- przyjmują leki przeciwzakrzepowe, takie jak acenokumarol, heparyna lub kwas acetylosalicylowy,
- są w ciąży lub karmią piersią.

Nie wszystkie przeciwwskazania mają charakter bezwzględny, w razie wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem.

Przed zabiegiem:

Zabiegi ACR nie wymagają od pacjenta szczególnego przygotowania. Należy tylko upewnić się, że nie występują żadne przeciwwskazania do zabiegu.

W trakcie zabiegu:

W pierwszej fazie zabiegu lekarz pobiera krew pacjenta i poddaje ją procesowi, w wyniku którego pozyskane zostaje potrzebne do zabiegu mezoterapii osocze bogatopłytkowe.

Druga faza zabiegu to mezoterapia igłowa, czyli wprowadzenie osocza do tkanki skórnej.
Zabieg zazwyczaj wykonuje się bez znieczulenia, ponieważ ból odczuwany w trakcie zabiegu jest nieznaczny i ustaje natychmiast po jego zakończeniu. Osoby szczególnie wrażliwe na ból mogą jednak skorzystać z kremu znieczulającego.

Po zabiegu:

Zaczerwienienie skóry i uczucie wypełnienia lub rozpierania skóry w poddanych leczeniu obszarach to nieuciążliwe i naturalne objawy, które same ustępują po kilku godzinach. Możliwe jest też wystąpienie siniaczków, które zanikają w ciągu kilku dni. Terapia osoczem bogatopłytkowym nie wymaga żadnej rehabilitacji, ani innych procedur pozabiegowych.
Przez kilka dni po zabiegu należy jedynie nie narażać skóry na duże obciążenia: nie trzeć, nie naciągać i nie uciskać. Do pielęgnacji skóry dobrze jest stosować w tym okresie łagodne kosmetyki.

Medyczne efekty zabiegu:

- stymulacja procesu angiogenezy, czyli tworzenia nowych naczyń krwionośnych w tkance
skórnej,
- pobudzenie mechanizmów regeneracji tkanek,
- zwiększenie aktywności fibroblastów w tworzeniu nowego kolagenu,
- pobudzenie mezenchymalnych komórek macierzystych.

Estetyczne efekty zabiegu:

- wygładzenie, ujędrnienie i odmłodzenie skóry,
- poprawa ubarwienia i wzmocnienie skóry,
- redukcja zmarszczek, bruzd i fałdów na skórze,
- przyspieszenie procesów gojenia po zabiegach medycyny estetycznej,
- lepsze ukrwienie skóry.

Ceny zabiegów mezoterapii ACR:

Ceny zabiegów ACR są zróżnicowane i zależą od ilości preparatu i powierzchni aplikacji.

MEZOTERAPIA IGŁOWA KWASEM HIALURONOWYM I KOKTAILAMI
WITAMINOWYMI

Mezoterapia igłowa to niechirurgiczny zabieg medycyny estetycznej, polegający nawprowadzeniu do wierzchnich warstw skóry aktywnych składników, stymulujących komórki naskórka i skóry właściwej. Preparat, złożony z kwasu hialuronowego, a czasem też z innych, odpowiednio dobranych składników biologicznie czynnych, podawany jest poprzez iniekcje przy użyciu bardzo cienkich igieł, umożliwiających dokładne dozowanie preparatu.
Kwas hialuronowy, to jeden z kwasów mukopolisacharydowych, który jako naturalny wielocukier występuje w międzykomórkowej przestrzeni skóry. Łańcuchy tego kwasu funkcjonują jako swoista gąbka molekularna – wchłaniają wodę, nasycając nią przestrzenie między włóknami kolagenu i zapobiegają powstawaniu zmarszczek poprzez dobre nawilżenie i poprawę elastyczności skóry.

Najczęstsze zastosowania mezoterapii kwasem hialuronowym to:
- ujędrnienie wiotczejącej skóry,
- wygładzanie zmarszczek,
- zapobieganie powstawaniu zmarszczek,
- redukcja cellulitu (brzuch, uda, pośladki),
- redukcja rozstępów.

Terapii kwasem hialuronowym nie powinny poddawać się osoby, które:
- cierpią na alergie, cukrzycę, stany zapalne skóry, opryszczkę,
- są w ciąży lub karmią piersią,
- mają skórę źle reagującą na iniekcje (skłonność do zwłóknień skóry),
- cierpią na choroby układu immunologicznego, nowotwory lub mają obniżoną odporność.

Nie wszystkie przeciwwskazania mają charakter bezwzględny, w razie wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem.

Przed zabiegiem:
W ciągu ciągu tygodnia poprzedzającego zabieg nie należy przyjmować leków, obniżających krzepliwość krwi (np. aspiryna, polopiryna), ponieważ mogą one spowodować wystąpienie siniaczków, które mogą utrzymywać się potem przez kilka dni. W przypadku wrodzonej skłonności do sinienia skóry, należy poinformować o tym lekarza w trakcie wywiadu, a przez kilka dni przed zabiegiem smarować skórę kremem z witaminą K. Przy skłonnościach do opryszczki można przed zabiegiem zażyć Heviran.

W trakcie zabiegu:
Wizyta zaczyna się od wywiadu z pacjentem, w trakcie którego lekarz zbiera niezbędne informacje – to wtedy należy poinformować o wszelkich kłopotach zdrowotnych, mogącychstanowić przeciwwskazania do zabiegu. Przed zabiegiem należy też starannie zmyć makijaż. Następnie lekarz opisuje przebieg zabiegu i towarzyszące mu odczucia, zwykle ograniczające się do delikatnych ukłuć w miejscu poddanym leczeniu. Lekarz dezynfekuje skórę w miejscu zabiegu, a na skórę pacjentów o dużej wrażliwości na ból może nałożyć krem znieczulający. Znieczulenie zaczyna działać po 30-40 minutach i wtedy można przystąpić do iniekcji preparatu. Czas trwania zabiegu zależy od wielkości obszaru skóry poddawanemu leczeniu, ale zwykle jest to około 15-20 minut.

Czas trwania zabiegu:
- 15-20 minut plus czas przeznaczony na wywiad lekarski i oczekiwania na efekty znieczulenia.

Po zabiegu:
Po zabiegu zaobserwować można zaczerwienie skóry, które zwykle ustępuje po kilku godzinach, a skrajnych przypadkach po kilku dniach. Bezpośrednio po zabiegu nie należy spożywać alkoholu. Nie powinno się też korzystać z basenu, sauny, solarium i masaży. Na skórę nie należy nakładać kosmetyków, z wyjątkiem maści lub kremów zawierających witaminę K, która zapobiega powstawaniu siniaków, a jeśli się pojawią, przyspiesza ich ustąpienie. Dobrze jest unikać wysiłku fizycznego i dotykania twarzy, a przed snem warto nałożyć na poduszkę czystą poszewkę. Gdyby na skórze w miejscach po ukłuciach pojawiły się mikroskopijne strupki, nie należy ich zdrapywać, ani mechanicznie usuwać w żaden inny sposób, lecz jedynie smarować kremem.

Medyczne efekty zabiegu:
- dostarczenie kwasu hialuronowego i substancji odżywczych w głąb tkanki skórnej,
- pobudzenie syntezy kolagenu i elastyny,
- lepsze nawilżenie skóry,
- poprawa metabolizmu komórek tłuszczowych.

Estetyczne efekty zabiegu:
- większa gładkość i elastyczność skóry,
- poprawa kolorytu skóry,
- zanik lub złagodzenie zmarszczek,
- wzmocnienie włosów,
- redukcja cellulitu i rozstępów.

Efekty zaobserwować można już bezpośrednio po zabiegu, z czasem stają się one coraz wyraźniejsze.

Niepożądane efekty uboczne zabiegu:
- ból w trakcie iniekcji (osoby szczególnie wrażliwe na ból powinny poprosić o znieczulenie),
- rumień, obrzęk (reakcja skóry szczególnie wrażliwej na nakłuwanie, objawy te szybko ustępują),
- siniaki lub krwiaki (samoistnie ustępują po kilku godzinach lub kilku dniach – należy unikać przyjmowania przed zabiegiem leków obniżających krzepliwość krwi, np. aspiryny).

Rekomendowana liczba zabiegów:
W pierwszej, trwającej około dwóch miesięcy, fazie leczenia zalecane jest stosowanie zabiegów co dwa tygodnie, w drugiej fazie, której celem jest utrwalenie efektów leczenia zwykle wystarczy jeden zabieg na 2-3 miesiące. Są to jednak jedynie dane orientacyjne, bo liczbę i częstotliwość zabiegów lekarz ustala dla każdego pacjenta indywidualnie.

Zabieg mezoterapii polega na śródskórnym lub podskórnym podaniu preparatu, który pobudza przemiany biochemiczne, lokalną osmozę oraz ożywia przemiany zachodzące w skórze.

Skóra po zabiegu jest odmłodzona, świetlista, poprawie ulega również jej koloryt.

Do zabiegu wykorzystywana jest przeważnie mieszanka dwóch lub trzech składników, które w ten sposób tworzą koktajl.

Preparaty dobierane są w zależności od okolicy poddawanej zabiegowi oraz od efektu jaki chcemy uzyskać (poprawa jędrności skóry, działanie lipolityczne, poprawa mikrokrążenia skóry głowy, likwidacja drobnych zmarszczek). Wskazaniem do mezoterapii jest starzenie się skóry, cellulit, rozstępy, wypadanie włosów. Zabiegi wykonywane są przy pomocy bardzo cienkiej igły co niweluje prawie całkowicie ból podczas mezoterapii. Skórę przed zabiegiem można znieczulić za pomocą kremu znieczulającego.

Aby osiągnąć pożądany efekt wskazane jest wykonanie kilku zabiegów 5-10. Mezoterapię najczęściej wykonuje się w okolicy twarzy, powiek górnych i dolnych, szyi, dekoltu oraz ud, ramion i brzucha.

MEZOTERAPIA OSOCZEM BOGATOPŁYTKOWYM

ZABIEG MEZOTERAPII LUB VOLUMETRII OSOCZEM BOGATOPŁYTKOWYM

to niechirurgiczny zabieg, który polega na wstrzykiwaniu pacjentce jej własnej krwi, a konkretnie osocza bogatopłytkowego (PRP – Plateled Rich Plasma), w celu wypełnienia zmarszczek.

OSOCZE BOGATOPŁYTKOWE twarz 700zł
OSOCZE BOGATOPŁYTKOWE twarz,szyja,dekolt 900zł
OSOCZE BOGATOPŁYTKOWE + TROMBINA twarz 900zł

OSOCZE BOGATOPŁYTKOWE + TROMBINA twarz,szyja,dekolt – 1500zł

MEZOTERAPIA STYL AGE HYDRO, STYL AGE HYDRO MAX

Rewitalizacja skóry twarzy i ciała przy użyciu usieciowanych kwasów hialuronowychl – to zabieg odmładzania skóry poprzez odtworzenie tzw. HYDROBALANSU, dzięki czemu poprawia się jej elastyczność, gładkość i jędrność.

Twarzy – 500-600 zł
Dekolt + szyja – 500 zł

Modelowanie ust

MODELOWANIE UST

MODELOWANIE KONTURU UST PRZY UŻYCIU KWASU HIALURONOWEGO

Modelowanie kształtu ust / powiększanie ust to bardzo efektywny sposób poprawy wyglądu. Zabieg ten pozwala w znacznym stopniu zneutralizować przychodzące z wiekiem zmiany wykroju i objętości ust. Osobom młodym umożliwia korektę naturalnych niedoskonałości kształtu ust, takich jak zbyt wąski lub asymetryczny kontur, albo zbyt mało wykształcona górna lub dolna warga.

W wieku dojrzałym usta stopniowo ulegają odwodnieniu, wskutek czego tracą jędrność, stają się węższe i mniej wyraźnie zarysowane. Powodem tych zmian jest cienki naskórek oraz brak gruczołów potowych i łojowych. Na skórze w okolicach ust dostrzec można liczne pionowe zmarszczki, które formują się z wielu powodów, wśród których są działanie słońca, ekspresja mimiczna i palenie papierosów. Kąciki ust opadają, bruzdy w okolicach ust i nosa pogłębiają się. Te zmiany często nadają twarzy wyraz zmęczenia i apatii.

Modelowanie konturu ust potocznie nazywane powiększaniem ust pozwala przywrócić twarzy naturalny wyraz i młodszy wygląd, co pozytywnie wpływa na samopoczucie. Wykorzystywany w tym celu zabieg jest efektywny i bezpieczny. Polega on na wielopunktowym wprowadzeniu do tkanki ust kwasu hialuronowego za pomocą ampułkostrzykawki i bardzo cienkiej igły. Kwas hialuronowy jest substancją naturalnie występującą w ludzkim organizmie. Cechuje go bardzo duża zdolność wchłaniania wody. Po iniekcji i rozmasowaniu w celu równomiernego rozprowadzenia go w tkance, kwas hialuronowy wchłania i utrzymuje w niej wodę, co zapewnia właściwe uwodnienie ust.

Wskazania do zabiegu:
- pozioma asymetria ust,
- zbyt wąska dolna lub górna warga,
- odwodnienie ust i jego skutki – brak jędrności, zwężone wargi, utrata koloru,
- opadnięte kąciki ust.

Zabiegom modelowania konturu ust przy użyciu kwasu hialuronowego nie powinny poddawać się osoby, które:
- są uczulone na kwas hialuronowy,
- są w trakcie lub po chemoterapii,
- cierpią na niewyrównaną cukrzycę, zaburzenia krzepliwości krwi lub choroby autoimmunologiczne,
- cierpią na infekcje, stany zapalne lub opryszczkę w okolicach ust,
- skórę z tendencją do powstawania bliznowców,
- przyjmują leki przeciwzakrzepowe,
- mają permanentne lub semipermanentne wypełniacze (aquamid, silikon itp.),
- mają zaplanowany zabieg chirurgiczny w zakresie chirurgii szczękowej.

Nie wszystkie przeciwwskazania mają charakter bezwzględny, w razie wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem.

Przed zabiegiem:

Żadne szczególne przygotowania nie są konieczne. Tak jak przy każdym zabiegu iniekcji wielopunktowej, w ciągu tygodnia poprzedzającego zabieg nie należy przyjmować niektórych leków o działaniu przeciwzakrzepowym i przeciwzapalnym (w tym popularnej aspiryny i polopiryny). W dniu zabiegu należy powstrzymać się od kąpieli słonecznych, korzystania z sauny i solarium i intensywnego wysiłku fizycznego. Przed zabiegiem dobrze jest zmyć makijaż. Osoby, których skóra ma skłonność do opryszczki mogą po konsultacji z lekarzem przez ostatnie trzy dni przyjmować leki przeciwwirusowe.

W trakcie zabiegu:
Ponieważ usta i okolice ust są bardzo czułe na bodźce fizyczne, przed zabiegiem można zastosować znieczulenie miejscowe. Wstrzykiwanie nie trwa długo i obejmuje nie tylko wargę białą i czerwoną, lecz także zmarszczki wokół ust. Po iniekcji miejsca wstrzyknięcia preparatu jest masowane, aby rozprowadzić preparat równomiernie na całej powierzchni.

Czas trwania zabiegu:
Sam zabieg trwa zwykle 15-30 minut, czas wizyty nie przekracza zwykle jednej godziny.

Po zabiegu:
Po zabiegu, przynajmniej przez kilka pierwszych godzin nie powinno się dotykać, masować, ugniatać, czy przygryzać warg. Należy też unikać nadmiernej ekspresji ust (czyli strojenia min). Po upływie czasu zalecanego przez lekarza należy masować usta zgodnie ze wskazówkami otrzymanymi w czasie poprzedzającej zabieg konsultacji lekarskiej. Przez kilka dni należy unikać silnych źródeł ciepła (np. słońca, sauny i solarium) i bardzo niskich temperatur. Osoby ze skłonnością do opryszczki po konsultacji z lekarzem mogą profilaktycznie przyjmować leki przeciwwirusowe w maści.

Po zabiegu usta mogą być lekko opuchnięte, sporadycznie występują też drobne siniaki i obrzęki. Objawy te ustępują zwykle po dwóch lub trzech dniach.

Choć efekty korekty konturu ust dostrzec można już bezpośrednio po zabiegu, to pełny efekt następuje zwykle w ciągu dwóch tygodni od iniekcji.

Medyczne efekty zabiegu:
- zwiększenie zdolności tkanki ust do wchłaniania i zatrzymywania wody.

Estetyczne efekty zabiegu:
- korekta naturalnych niedoskonałości w rysunku ust,
- przeciwdziałanie związanym z wiekiem zmianom w wykroju i jędrności ust,
- poprawa ubarwienia ust,
- redukcja zmarszczek wokół ust.

Rekomendowana liczba zabiegów:
Efekt korekty konturu ust z użyciem kwasu hialuronowego utrzymuje się przez 6-9 miesięcy, rzadziej aż do 12 miesięcy. Przy konsekwentnym stosowaniu tej metody, z każdym kolejnym zabiegiem efekty powinny być trwalsze, a więc częstotliwość zabiegów może zmaleć nawet do jednego rocznie.

Botox

BOTOKS (toksyna botulinowa)

WYGŁADZANIE ZMARSZCZEK PRZY UŻYCIU TOKSYNY BOTULINOWEJ

Preparaty botulinowe od lat stosowane są w medycynie jako skuteczne leki w terapii niektórych schorzeń o podłożu neurologicznym. W latach 80-tych ich skuteczność w blokowaniu niepożądanych impulsów nerwowych i ich długotrwałe działanie obniżające napięcie mięśni znalazły szerokie zastosowania w medycynie estetycznej. Iniekcje botulinowe rozluźniają mięśnie twarzy, których napięcia w wyniku reakcji mimicznych są jedną z przyczyn powstawania zmarszczek. Zabiegi z użyciem preparatów botulinowych, potocznie określane jako „botox”, to bezpieczna, stosunkowo niedroga i efektywna metoda powstrzymująca efekty starzenia się skóry.

Najczęstsze zastosowania iniekcji botulinowej w medycynie estetycznej to usuwanie, łagodzenie oraz zapobieganie powstawaniu zmarszczek w obszarach:
- czoła (m. in. tzw. lwia zmarszczka, formująca się między brwiami),
- wokół oczu (tzw. kurze łapki),
- nosa (m. in. tzw. zajęcze bruzdy),
- ust (m. in. tzw. zmarszczki palacza),
- szyi,
- powieki dolnej.

Zabiegom z użyciem botuliny nie powinny poddawać się osoby, które:
- są w trakcie leczenia antybiotykami z grupy aminoglikozydów (zabiegowi można poddać się nie wcześniej niż tydzień po odstawieniu leku),
- przyjmują niektóre leki znieczulające lub przeciwzakrzepowe,
- mają zaburzenia krzepnięcia krwi,
- przechodzą infekcje wirusowe, takie jak grypa lub infekcje w okolicach miejsca zabiegu,- są w ciąży, karmią piersią lub są w trakcie miesiączki,
- cierpią na choroby nowotworowe lub immunologiczne,
- chorują na rdzeniowy zanik mięśni, stwardnienie zanikowe boczne, zespół Lamberta Eatona lub miastenię.

Nie wszystkie przeciwwskazania mają charakter bezwzględny, w razie wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem.

Przed zabiegiem:
Jeśli na krótko przed planowanym terminem zabiegu wystąpią objawy przeziębienia, gorączka, opryszczka lub wysypka w obszarach, w których wykonany ma być zabieg, należy odłożyć zabieg do czasu pełnego powrotu do zdrowia. Przez kilka dni poprzedzających zabieg nie należy przyjmować leków obniżających krzepliwość krwi, ani niesteroidowych leków przeciwzapalnych (w tym tak pospolitych jak polopiryna i aspiryna).
Przed zabiegiem należy też zmyć makijaż z miejsc poddawanych zabiegowi.

W trakcie zabiegu:
Zabieg poprzedza zwykle krótki wywiad z pacjentem. Z uwagi na to, że przy nakłuwaniu skóry niemal zupełnie nie odczuwa się bólu, zwykle nie stosuje się znieczulenia miejscowego, jednak osoby o znacznie obniżonym progu odczulania bólu powinny poinformować o tym lekarza. Może on w sposób naturalny obniżyć wrażliwość skóry, poprzez miejscowe obniżenie jej temperatury.

Po przygotowaniu skóry do zabiegu, lekarz identyfikuje i oznacza miejsca, w których lek zadziała najbardziej efektywnie. Zabieg polega na wykonaniu serii iniekcji przy użyciu strzykawki jednorazowej z bardzo cienką igłą, za pomocą której pod skórę podawany jest w mikroskopijnych dawkach preparat z toksyną botulinową.

Czas trwania zabiegu:
Sam zabieg trwa od 10 do 15 minut, cała wizyta może zająć od 45 minut do godziny.

Po zabiegu:
Przez kilka godzin po zabiegu nie należy wykonywać żadnych zabiegów pielęgnacyjnych miejsc poddanych zabiegowi, ani masować lub pocierać tych miejsc. Dobrze jest w tym czasie zrezygnować z makijażu. Należy unikać pozycji leżącej i pochylonej oraz gwałtownych ruchów, niewskazana jest też podróż lotnicza w dniu zabiegu. Przez kilka dni po zabiegu nie należy korzystać z sauny i solarium oraz zabiegów, w których na skórę działają fale radiowe, podczerwień lub światło laserowe, ze względu na to, że wiążą się one z oddziaływaniem na skórę wysokich temperatur.

Medyczne efekty zabiegu:
Po zabiegu przez krótki czas mogą utrzymywać się nieznaczne ślady po ukłuciach. Może też wystąpić zaczerwienie, które zwykle ustępuje po około godzinie lub niewielkie zsinienie w miejscach, w których mogło dojść do mikrouszkodzenia naczyńka. Wszystkie te objawy są przejściowe i szybko ustępują bez żadnej ingerencji. Głównym medycznym efektem zabiegu jest rozluźnienie mięśni w poddanych leczeniu obszarach. Nie ma to wpływu na pozostałe funkcje nerwowe, takie jak wrażliwość na dotyk. Działanie preparatu zaobserwować można już po kilku dniach od iniekcji, a pełny efekt występuje zwykle przed upływem dwóch tygodni.

Estetyczne efekty zabiegu:
W wyniku działania preparatu botulinowego następuje wygładzenie lub całkowity zanik zmarszczek mimicznych i efekt ten utrzymuje się przez 4 do 6 miesięcy. Stałe utrzymanie efektów zabiegu wymaga więc powtórzenia go po upływie tego okresu. Trwałość efektów leczenia wydłuża się przy systematycznym stosowaniu zabiegu, co oznacza, że powtarzać go można coraz rzadziej.

Rekomendowana liczba zabiegów:
Dwa lub trzy razy w roku, następnie rzadziej w zależności od tego, jak długo utrzymywać się będą efekty zabiegu.

LECZENIE NADPOTLIWOŚCI PRZY UŻYCIU TOKSYNY BOTULINOWEJ

Preparaty botulinowe od lat stosowane są w medycynie jako skuteczne leki w terapii niektórych schorzeń o podłożu neurologicznym. W latach 80-tych ich skuteczność w blokowaniu niepożądanych impulsów nerwowych i ich długotrwałe działanie obniżające napięcie mięśni znalazły szerokie zastosowania w medycynie estetycznej. Jednym z ważnych zastosowań preparatów botulinowych jest leczenie nadmiernego wydzielania potu przez gruczoły potowe skóry, czyli tzw. nadpotliwości.
W ludzkiej skórze znajduje się przeszło dwa miliony gruczołów potowych, których zadaniem jest między innymi chłodzenie organizmu. Wydzielanie potu jest zjawiskiem naturalnym i zależnym od wielu czynników zewnętrznych i fizjologicznych. W przypadku zaburzeń funkcjonowania gruczołów potowych może jednak dochodzić do nadmiernego wydzielania potu, pomimo braku dostatecznych bodźców dla tej reakcji. Nadpotliwośćmoże mieć postać ogólną lub miejscową. Zwykle manifestuje się miejscowo, w obszarach o największym skupieniu gruczołów potowych, takich jak stopy, pachy, dłonie i twarz. U podłoża zbyt obfitego wydzielania potu mogą leżeć różne stany chorobowe, stres i
nieodpowiednia dieta, ale w większości przypadków zjawisko to wynika z samoistnych, okresowych lub chronicznych zaburzeń działania gruczołów potowych. W takich właśnie przypadkach z pomocą przychodzi nam terapia z zastosowaniem toksyny botulinowej.

Jest to zabieg polecany szczególnie osobom, u których nie dają pożądanych efektów:
- stosowanie antyperspirantów (szczególnie tych, zawierających sole glinu),
- stosowanie kuracji ziołowych (np. naparów z szałwii lub tabletek z wyciągami z szałwi, skrzypu polnego i melisy lekarskiej),
- stosowanie doustnych leków blokujących współczulny układ nerwowy, regulujący funkcjonowanie gruczołów potowych, czyli leczenie farmakologiczne,
- zabiegi jonoforezy z użyciem wody, czasem z dodatkiem preparatów farmaceutycznych, blokujących uwalnianie acetylocholiny,
- psychoterapia, stosowana szczególnie (ale nie tylko) w przypadkach nadpotliwości skojarzonej z zaburzeniami emocjonalnymi.

Wskazania do terapii toksyną botulinową to:
- nadmierna, miejscowa aktywność gruczołów potowych, szczególnie twarzy, dłoni, pach i stóp,
- dyskomfort, związany z nadmiernym poceniem się,
- trudności z utrzymaniem higieny, spowodowane szybkim i obfitym poceniem się, np. podczas niewielkiego nawet wysiłku, w stresujących sytuacjach lub spontanicznie.

Zabiegom z użyciem botuliny nie powinny poddawać się osoby, które:
- są w trakcie leczenia niektórymi antybiotykami* (zabiegowi można poddać się nie wcześniej niż tydzień po odstawieniu leku),
- przyjmują niektóre leki* (np. zwiotczające mięśnie, znieczulające lub przeciwzakrzepowe),
- mają zaburzenia krzepnięcia krwi,
- przechodzą infekcje wirusowe, takie jak grypa lub infekcje w okolicach miejsca zabiegu,
- są w ciąży, karmią piersią lub są w trakcie miesiączki,
- cierpią na choroby nowotworowe lub immunologiczne,
- chorują na rdzeniowy zanik mięśni, stwardnienie zanikowe boczne, zespół Lamberta Eatona lub miastenię,
- objawy nadpotliwości obserwują na całym ciele, w postaci nadpotliwości uogólnionej – w takich przypadkach potrzebna jest dodatkowa diagnostyka, wyjaśniająca przyczyny tych objawów; chodzi o upewnienie się, że nie mamy do czynienia z nadpotliwością wtórną,
której przyczyną mogą być choroby endokrynologiczne, neurologiczne, nowotworowe i inne.

Nie wszystkie przeciwwskazania mają charakter bezwzględny, w razie wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem.

Przed zabiegiem:
Ażeby potwierdzić lub wykluczyć wskazania do zabiegu, lekarz może uznać za przydatne wykonanie tak zwanego testu Minora. Jest to bezbolesna i prosta metoda oceny aktywności gruczołów potowych w miejscach, w których ma zostać przeprowadzonyzabieg. Zabieg poprzedza wywiad lekarski, w trakcie którego należy poinformować o stanie zdrowia i trwających lub zakończonych niedawno kuracjach i zabiegach leczniczych (w tym o zabiegach medycyny estetycznej), o przewlekłych chorobach i rozpoznanych uczuleniach.

Przynajmniej na tydzień przed zabiegiem należy odstawić wszelkie leki obniżające krzepliwość krwi (w tym pospolite środki przeciwbólowe i przeciwzapalne: polopirynę i aspirynę) i inne leki stanowiące przeciwwskazanie do zabiegu. W dzień zabiegu lub poprzedni usunąć owłosienie w miejscu zabiegu, nie należy stosować antyperspirantu. Na zabieg dobrze jest zabrać ze sobą czyste rzeczy na zmianę – w zależności od leczonego miejsca – koszulę lub bluzkę, skarpety, czy czyste i luźne rękawiczki. W dniu zabiegu (ani przed, ani po) nie należy spożywać alkoholu.

W trakcie zabiegu:
Zabieg jest tylko nieznacznie bolesny, pacjenci często porównują swoje wrażenia do odczuć, jakie towarzyszą depilacji laserowej. Tolerancja na ból jest jednak cechą indywidualną, więc w przypadku jakichkolwiek obaw należy powiedzieć o nich lekarzowi, który zadecyduje o ewentualnym użyciu środków znieczulających miejscowo.

Leczenie polega na podawanym śródskórnie preparacie z toksyną botulinową. Po dezynfekcji skóry w miejscu leczenia, nakłucia wykonuje się zwykle w kilkunastu punktach, w odstępach 1-2 cm, przy pomocy strzykawki jednorazowej z bardzo cienką igłą.

Czas trwania zabiegu:
W zależności od liczby wstrzyknięć, sam zabieg może trwać od 20 do 40 minut. Łączny czas wizyty, to zwykle około godziny.

Po zabiegu:
Przez kilka pierwszych godzin po zabiegu utrzymywać się mogą takie objawy jak zaczerwienienie, nieznaczne zsinienie i obrzęk skóry w miejscu zabiegu. W przypadku zabiegów dłoni może wystąpić nieznaczne osłabienie siły mięśniowej, a z uwagi na utrzymujący się przez pewien czas po zabiegu efekt znieczulenia, pacjent może mieć kłopoty z zapięciem guzików, czy manipulacją drobnymi przedmiotami – dlatego dobrze jest przyjść na zabieg z osobą towarzyszącą. Zdarza się, że po zabiegu pacjent odczuwa lekki ból głowy – można wyeliminować go zażywając paracetamol. Do kilku dni pacjent może odczuwać świąd i niewielki ból mięśni.

Przez 24 godziny po zabiegu należy powstrzymać się od spożywania alkoholu i palenia tytoniu, ponieważ substancje te osłabiają działanie leku. Ze względu na znaczące różnice ciśnień podczas lotów, należy powstrzymać się też od podróży samolotem. Nie zażywać leków a działaniu antykoagulacyjnym (np. polopiryny, aspiryny).

Po powrocie do domu, przed snem zmyć miejsce zabiegu letnią wodą z łagodnym mydłem. Unikać narażania leczonych miejsc na napięcia, np. poprzez podnoszenie ciężkich przedmiotów, czy mocne ściskanie przedmiotów w przypadku dłoni, albo unoszenie znacznych ciężarów ponad głowę w przypadku pach. Przez pierwsze dwa tygodnie po zabiegu należy unikać przyjmowania preparatów zawierających magnez, ponieważ neutralizuje on działanie botuliny.

Medyczne efekty zabiegu:
Toksyna botulinowa hamuje uwalnianie acetylocholiny, która funkcjonuje jako neuroprzekaźnik między zakończeniami nerwów i mięśniami. Ostatecznym efektem działanie botuliny jest zahamowanie czynności wydzielania gruczołów potowych. Reakcja ta nie ma wpływu na inne czynności neurologiczne skóry, np. wrażliwość na dotyk.

Estetyczne efekty zabiegu:
Powstrzymanie nadmiernego wydzielania potu i konsekwencji tego zjawiska, takich jak dyskomfort pacjenta i podwyższone ryzyko infekcji w obszarach nadmiernej aktywności gruczołów potowych.

Rekomendowana liczba zabiegów:
Efekty leczenia nadpotliwości przy użyciu botuliny zaobserwować można po kilku dniach od zabiegu. Polegają one na całkowitym lub niemal całkowitym powstrzymaniu wydzielania potu w poddanych leczeniu obszarach. Efekty te nie są niestety trwałe – utrzymują się od sześciu do dwunastu miesięcy i z taką częstotliwością należy je powtarzać.

*antybiotykami: biodacyna, gentamycyna, streptomycyna, kanamycyna, polimyksyna, tetracyklina, linkomycyna
*leki: cyklosporyna, chlorochina i hydroksychlorochina, D-penicylamina, galamina, tubokuraryna, sukcynylocholina, heparyna, warfaryna, witamina E, kwas acetylosalicylowy (aspiryna, polopiryna), ibuprofen

Toksyna botulinowa jest wykorzystywana w medycynie estetycznej w celu redukcji zmarszczek twarzy. Zabieg polega na wykonaniu zastrzyków domięśniowych i podskórnych w kilku punktach. Zabieg jest bezbolesny ponieważ 30 minut przed zabiegiem na twarz nakładany jest krem znieczulający (Emla). Dochodzi wówczas do zablokowania chemicznego połączeń miedzy nerwami a mięśniami. Toksyna zatrzymuje impuls nerwowy, tak aby nie dotarł do mięśnia i powodował jego kurczenie.

Toksyna botulinowa zaczyna działać po 2-3dniach od momentu podania. Pełny efekt terapeutyczny rozwija sie po około 7-4 dniach i utrzymuje się średnio 3-6 miesięcy. Stosowana jest głównie w górnej części twarzy czyli zmarszczek mimicznych:

-poprzeczynych czoła
-okolicy gładziny czoła (lwia zmarszczka)
-wokół ust (zmarszczki palacza

Zalecenia po zabiegu:

należy unikać masażu twarzy w miejscach podawania toksyny botulinowej przez około 48 godzin
unikać intensywnych ćwiczeń fizycznych przez około 7 dni
w ciągu pierwszych godzin po zabiegu należy unikać mocnego pochylania głowy do dołu

W medycynie toksyna botulinowa wykorzystywana jest również do leczenia nadpotliwości pach, stóp, dłoni oraz w wielu schorzeniach związanych z kurczeniem mięśni, a także w leczeniu migreny.

BRUKSIZM

Leczenie polega na ostrzyknięciu mięśni żwacza (w okolicy bocznej policzków) w 3 punktach po każdej stronie.

Zabieg ma na celu osłabienie siły ścisku tych mięśni a tym samym zmniejszenie nacisku zębów na siebie.

UŚMIECH DZIĄSŁOWY

Zabieg polega na ostrzyknięciu mięśni unoszących górną wargę w taki sposób, aby ich napięcie nie odsłaniało lub znacznie zredukowało odsłanianie dziąseł podczas uśmiechu.

Wykonuje się po 2-4 nakłuć w okolicach poniżej skrzydełek nosa i nad górną wargą.

MIGRENA

Zabieg polega na ostrzyknięci 7 okolic głowy i szyi. Podczas zabiegu podaje się 1,5 do 2 ampułek Botoxu lub 3-4 ampułek Azzalure.

Zabieg można powtarzać nie częściej niż co 12 tyg.

Koszty zabiegów …

Korekta zmarszczek mimicznych

Zmarszczki poziome czoła 500zł
Zmarszczki między brwiami tzw. “lwie bruzdy” 500 zł
Zmarszczki okolicy oczu tzw. ”kurze łapki” 500,00 zł
2 Okolice 900zł
3 Okolice 1200zł
Zmarszczki górnej części twarzy 1.200,00 zł

Leczenie nadpotliwości

Okolice pach 1200 zł
Okolice czoła 400 zł
Okolice dłoni 1500 zł
Okolice stóp 1500 zł

Kwas Hialuronowy

KWAS HIALURONOWY

MEZOTERAPIA IGŁOWA KWASEM HIALURONOWYM I KOKTAILAMI WITAMINOWYMI